Victoria's Gazebos en Metal Weekend Time

De lentebries, die de zoete geur van rozen droeg, veegde langs Victoria's krullend haar dat over haar schouders hing.Kijkend naar de golvende golven van bloemen in de verre tuinDe rozenstruiken klommen het gietijzeren hek op en schudden dauwdruppels op het groene gazon.

Deze metalen dakpaviljoen, ondersteund door aluminiumzuilstenen, glinsterde met een parel-achtige glans in het ochtendzonlicht.De kleur van de koffie straalde een gevoel van adel uit.Het zonlicht filtraat door de kloof tussen de dubbellaagse luifel en schijnt in deGazebos met metaalZe koos opzettelijk de stoel die het dichtst bij de zuil stond.Toch was de aanraking warmer en zachter dan ze had gedacht.De nauwkeurig gegoten zuil werd behandeld om een matte textuur te hebben, en zelfs de kromming van de hoeken straalde elegantie uit.

Te midden van het gorgelend geluid van de fontein in de verte speelde de Bluetooth-luidspreker zachte en rustgevende muziek.Ze laat de rijke geur van vers gemalen koffie tussen haar tanden verspreiden.Deze ruimte, die acht personen kon bevatten, was op dat moment alleen van haar.De semi-open ruimte gevormd door het aluminium frame en de zink staal luifel vakkundig in evenwicht gebracht een gevoel van privacy met de adem van de natuur.